“ครูตุ้ย” ครูดีของวงการมวยไทย
“ครูตุ้ย” ครูดีของวงการมวยไทย “เอราวัณเสยงา บาทาลูบพักตร์ ขุนยักษ์พานาง” เป็นคำที่คล้องจองกัน ฟังแล้วลื่นหูดี สำหรับคนทั่วไปที่ได้รับฟัง แล้วคนในวงการมวยไทยหละ พอจะจำได้หรือไม่ว่า สำนวนเหล่านี้คืออะไร หรือจำได้แค่ว่า “เดินเข้าไป ศอก เขา เตะ ต่อย” แต่ไม่ใช่สำหรับ ครูยอดธง (ครูตุ้ย) ครูของวงการมวยไทย อย่างแน่นนอน ที่ให้คำสัตย์ปฏิญาณ “ข้าจะเทิดทูนศิลปะมวยไทยด้วยจิตวิญญาณ ด้วยความกตัญญูต่อชาติและแผ่นดินไทย” หลังจากเด็กชายตุ๊ยเรียนจบ ป.4 จึงเลิกเรียนหนังสือ หันมาเรียนในโรงเรียนมวยไทย ณ ลานดินหน้าบ้าน ไม่มีอุปกรณ์ที่ดูสวยหรูและทันสมัยใช้ในการฝึก มีก็แต่พียงนวอาวุธและหัวจิตหัวใจที่พร้อมจะเป็นนักมวย นานๆ จะมีอุปกรณ์เสริมเป็นกระสอบผ้าใบใส่ทรายหรือขี้เลื่อยไว้ฝึก หากเมื่อใดที่งานวัดเด็กชายตุ๊ยก็จะรีบไปดูมวยซึ่งเป็นสื่อการเรียนรู้ที่ดีที่สุดในยุคสมันนั้น ให้ได้ดูแบบติดขอบสังเวียนทุกครั้ง กาลเวลาผ่านไปจากเด็กชายตุ๊ย ได้โตขึ้นตามวัย กลายเป็น “ไอ้ตุ๊ยนักชกมือทอง” แต่มรสุมชีวิตที่กระหน่ำซัดทำให้นักชกมือทอง หันหลังให้สังเวียนแล้วผันตัวเองเป็นไต้ก๋งบ้าง ช่างตัดผมบ้าง แต่ก็ไม่อาจทำให้ตัดใจขาดจากมวยไทยไปได้ และสุดท้าย เขาก็หนีหัวใจตัวเองไม่พ้น หวนคืนสู่สังเวียนอีกครั้งในฐานะ “ครูมวย” ชีวิตของครูตุ๊ยล้มลุก คลุกคลาน อยู่ในวงการมวยมาทั้งชีวิต ทุกเส้นเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกาย ทุกลมหายใจเข้าออกทุกครั้งของครูตุ๊ย มีแต่การอนุรักษ์
อ่านต่อ